Blake Edwards ellili yılların başında JP Miller'ın bir öyküsünden bir film uyarladığında herkes kayıp bir şairin varlığından haberdar oldu. Filme adını veren "Days of Wine and Roses" aslında Ernest Dowson'ın bir şirinden alınma bir dizeydi. Dowson 33 yıllık ömrünü kemiren korkunç karabasanı alkolün kunt sessizliğinde kayda geçti. Bir başka erkeği ona yeğ tutarak hayatını karartan Adelaide, tüberkülozdan genç yaşta ölerek onu bir başına bırakan babası, ve bir gün bir nalçanın cenaze töreninden döndükten sonra kendini asan annesi. Tam yüzyıl dönümünde, tunç bir heceyi yutkunan dokunaklı sesiyle, acısındaki mülhem kehanete doğru yürüyüp gitti:
"They are not long, the weeping and the laughter
Love and desire and hate
I think they have not portion in us after
We pass the gate.
They are not long, the days of wine and roses
Out of a misty dream
Our path emerges for a while, then closes
Within a dream."
Ernest Dowson, Vitae Summa Brevis Spem Nos Vetet Incohare Longam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder